Διεθνής Χάρτα
Εμείς, οι πρωτεργάτες του κινήματος των μητροπολιτικών μονοπατιών, επιθυμούμε να επισημοποιήσουμε την πρακτική μας με σκοπό να τη μοιραστούμε και να την διαδώσουμε. Ως εκ τούτου, συντάξαμε την παρούσα χάρτα, με την οποία ιδρύεται η Ακαδημία των μητροπολιτικών μονοπατιών, και την υιοθετήσαμε στην Αθήνα στις 8 Φεβρουαρίου 2020.
ΕΚΤΙΜΏΝΤΑΣ ΌΤΙ :
1. Η ΠΟΛΥΤΡΟΠΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ
Ποικίλοι παράγοντες δημιουργούν την πόλη – πολεοδόμοι, μηχανικοί, μεσίτες, αιρετοί... αλλά και κάτοικοι και χρήστες μέσα από αυτοδίδακτες δεξιοτεχνίες. Οι τόποι κατοίκησης επανασχεδιάζονται ως ένα εργαστήριο αλληλοσχετιζόμενων δημιουργιών, με σημαντική συμβολή από καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες. Το ζήτημα των σχέσεών μας με τους τόπους κατοίκησης αποτελεί πια επίκεντρο στις τέχνες.
2. ΜΕΣΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ
Η σύγχρονη πόλη χαρακτηρίζεται από έναν σταδιακό διαχωρισμό των δημοσίων χώρων και των χώρων μεταφοράς. Οι υποδομές της υπερκινητικότητας κατακερματίζουν τις αστικές μας περιοχές, με αποτέλεσμα να χάνουμε την δυνατότητα του καθημερινού περίπατου που είναι απαραίτητος για την υγεία μας.
3. ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Τα ζωντανά όντα αναπαριστάνουν τους ωφέλιμους χώρους τους. Ωστόσο υπάρχει μια αυξανόμενη απόκλιση μεταξύ της πραγματικότητας των αστικών μας περιοχών και των αναπαραστάσεων που έχουμε για αυτές. Ολόκληρα τμήματα των πόλεών μας αναπαρίστανται μόνο από τμηματικές εικόνες, και οι περισσότερες μητροπολιτικές αφηγήσεις που διαθέτουμε σχετίζονται με το μάρκετινγκ.
4. ΕΚΜΑΘΗΣΗ
Οι χώροι εκμάθησης τείνουν να ξεχωρίζουν από τους τόπους οπού ζούμε. Όσο κι εμείς δεν έχουμε μάθει να το διαβάζουμε, το σύγχρονο αστικό μας περιβάλλον παραμένει βουβό. Η πολεοδομία και η οικολογία δε διδάσκονται σχεδόν καθόλου στο σχολείο, κατά συνέπεια
οι πολίτες δε διαθέτουν τα κατάλληλα εργαλεία για να συμμετέχουν σε ουσιαστικές συζητήσεις του αιώνα μας.
5. ΟΙΚΟΤΟΠΟΙ
Τον 21ο αιώνα, οι ανθρώπινες κοινωνίες βρίσκονται στο κατώφλι μιας μείζονος αναδιαπραγμάτευσης όσον αφορά τις σχέσεις τους με την Γη. Η επανένταξη των πόλεών μας στη βιόσφαιρα προϋποθέτει μια ριζική αλλαγή του τρόπου παραγωγής του αστικού χώρου, προς όφελος προσαρμοσμένων γνώσεων και πρακτικών.
ΠΡΌΤΕΙΝΌΥΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΌΥΡΓΙΑ ΤΏΝ ΜΗΤΡΌΠΌΛΙΤΙΚΏΝ ΜΌΝΌΠΑΤΙΏΝ ΠΌΥ ΌΡΙΖΌΝΤΑΙ ΏΣ :
1. ΕΡΓΑ
Τα Μητροπολιτικά Μονοπάτια είναι διαδρομές. Είναι γραμμές, αντίστοιχες με μια γραμμή από χρώμα, μια μελωδία ή μια πρόταση. Ως έργα, έχουν φυσική και νομική υπόσταση αποτελώντας γραμμικές συνέχειες στον χώρο. Έχουν έναν δημιουργό – συνήθως συλλογικό, επειδή διαμορφώνονται στο πλαίσιο μιας κοινότητας μαζί με τις περιοχές και τους κατοίκους.
2. ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ ΚΑΙ ΔΟΜΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ
Αυτές οι φυσικές συνέχειες είναι δημόσιοι χώροι που αποτελούν δομικά στοιχεία των μητροπόλεων. Καθώς μας καλούν να ανακαλύψουμε ξανά το περπάτημα στην πόλη, τα Μονοπάτια μας μαθαίνουν να ανεξαρτητοποιούμαστε από το αυτοκίνητο. Με αυτό τον τρόπο, η πόλη επανέρχεται στο επίπεδο του ανθρώπινου σώματος, επαναφέροντάς το σώμα στην καθημερινή του κίνηση. Προάγουν μια χρήση της πόλης σε μη ξέφρενους ρυθμούς, οδεύοντας προς την μετά το πετρέλαιο εποχή.
3. ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ
Το μονοπάτι είναι μια αφηγηματική γραμμή που μας επιτρέπει να διηγούμαστε τις αστικές περιοχές μας. Καθώς βυθιζόμαστε στον γαλαξία των ιστοριών των μητροπόλεών μας, τα Μητροπολιτικά Μονοπάτια μας απελευθερώνουν από τις συμβατικές αναπαραστάσεις που προέρχονται από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Απέναντι στην κρίση των μεγάλων αφηγήσεων (νεωτερισμός, πρόοδος, έθνος ...), ξεκινούμε το περπάτημα με στόχο να συναντήσουμε επί τόπου αληθινές ιστορίες.
4. ΣΧΟΛΕΙΑ
Χάρη στα Μητροπολιτικά Μονοπάτια κινητοποιούνται, αποκτούνται και αναπτύσσονται διαθεματικές γνώσεις καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής, σε σχέση με τόπους, οι οποίες συμπληρώνουν τη σχολική ύλη. Με αυτό τον τρόπο, αποτελούν λαϊκά υπαίθρια πανεπιστήμια όπου μαθητές και δάσκαλοι μπορούν να ανταλλάξουν τους ρόλους τους. Προσεδαφίζοντας τις γνώσεις μας, μέσω των Μονοπατιών ο κόσμος γίνεται το σχολείο μας.
5. ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΟΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΜΑΣ
Η μητρόπολη είναι ο τόπος της επιτάχυνσης, της αποσύνδεσης από τη γη. Παροτρύνοντάς μας να περπατήσουμε σε περιοχές που προορίζονται για τροχούς, να βγαίνουμε έξω σε αστικές περιοχές φτιαγμένες για να είμαστε σε εσωτερικούς χώρους, να συνάπτουμε σχέσεις μέσα σε κατακερματισμένες περιοχές, τα Μονοπάτια θέτουν στο επίκεντρο το ερώτημα περί της κρίσης των σχέσεων μας με την Γη.
Αρχιτεκτονική, αγροτική κληρονομιά, βοτανική, υδρολογικές λεκάνες, παραμελημένοι χώροι, δίκτυα ενέργειας... Τα Μητροπολιτικά Μονοπάτια μας προσφέρουν δυνατότητα
να χαιρόμαστε τον τόπο στον οποίο ζούμε – με τέτοιο τρόπο που το καθημερινό μας περιβάλλον αρχίζει να μας μιλάει, κι εμείς είμαστε ικανοί να επηρεάσουμε δημιουργικά την εξέλιξή του.